Er isch chuum e paar Tag alt und da seit mer scho
Zu some chlyne Mänsch: „Hör uuf brüele, Bueb!“
Er weiss zwar nanig g’nau, was das söll heisse
Doch es wird em klar: für de wo brüelet
Hätt’s kei Platz uf dere Wält

„Hör uuf brüele, Bueb! sött’sch Dich schäme, Bueb!
En rächte Bueb isch tapfer, eine wo nöd brüele tuet.
Nur nöd brüele Bueb! Ryss Di zäme, Bueb!
Zeig dass D’ öpper bisch, en Bueb wo brüelet isch nöd guet!“
Scho Lämpe mit de Nachbers Chind
Er fangt grad eini y, „Hör uuf brüele, Bueb!“
Doch Brüele tuet eim doch so schampar guet
Er tuet grad na e chly, da töönt’s:
„Wer brüelet, isch kein rächte Bueb!“

Er hätt kapiert und schteckt jetzt Prügel y
Und tuet deby kein Wank, „Nur nöd brüele, Bueb!“
Doch de, de vo de Leischtig i de Schuel
De hätt er naning kännt, bim erschte Zügnis
Isch es dänn passiert

„Hör uuf brüele, Bueb! sött’sch Dich schäme, Bueb!
En rächte Bueb isch tapfer, eine wo nöd brüele tuet.
Nur nöd brüele Bueb! Ryss Di zäme, Bueb!
Nur wänn D’ durehebsch, chunnsch zume Dockterhuet!“

De Dockter hätt er g’macht, er schtygt duruuf
Er  wird en g’machte Maa, „Nur nöd brüele,Bueb!“
Verbisse wien er isch, schont er sich nöd
Es g’fallt em fascht e chly.
Im Militär isch er nur G’freite gsy

Das hätt er dänn im Bruef au tüütlich g’schpührt
Dänn ame schöne Tag, „Jetzt nöd brüele, Bueb!“
Da setzt mer son en junge Schnuufer uf de Schtuel
Won er druf g’wartet hätt, er frisst’s und frisst’s
Und brüelet nie, de Bueb

Er b’sinnt sich uf d’ Familie, dänkt a sini Frau
Und wott sin Meischter schtah, „Häsch nie brüelet, Bueb!“
Bi alle Müeh und allem won em blybt
Da bringt ert nüüt meh z’schtand und im Dunkle
Luegt er nur na d’ Decki aa

„Jetzt sött’sch brüele, Bueb, Dich nöd schäme, Bueb
Lass Dich ändlich gah, dänn merksch wie guet Der s’ Brüele tuet
Tuen doch brüele, Bueb, g’hörsch doch zäme, Bueb
Brüele wäscht ewäg, wäscht ewäg die ganzi Wuet!“

Die ganzi Nacht a d’ Decki ufe gluegt und alles ´plaant
De Fall isch sunneklar: „Nur nöd brüele, Bueb!“
D’ Waffe durelade und bi jedem Schuss
Zahlt eine für de Bueb, wo nöd brüele tuet

„Brüelisch nöd, min Bueb, schämsch Dich blos, min Bueb
Merksch, wie’s tüüf i Dir,  i Dir ine würge tuet
´S flüüst kei Träne, Bueb, drucksch namal ab, min Bu